Stanisław Dobrowolski (nauczyciel)

---

Życiorys

Stanisław Dobrowolski ukończył edukację w szkole realnej w Sosnowcu w 1901 roku. Po tym etapie, podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, a także na uczelniach we Lwowie oraz Jagiellońskim, kończąc je w 1908 roku. W swojej karierze zawodowej uczynił wiele dla polskiego szkolnictwa, pracując jako nauczyciel, m.in. w Łodzi. Od 1915 roku pełnił funkcję wizytatora szkół warszawskich, a później został naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Dodatkowo, w latach 1927–1930 był kierownikiem pedagogicznym w Liceum Krzemienieckim.

W swoich działaniach był aktywnym organizatorem uczniowskich Kół Samokształceniowych. Od 1902 roku był członkiem organizacji „Zet”. W 1905 roku objął stanowisko przewodniczącego centralnego komitetu strajkowego uczniów szkół średnich, a następnie brał udział w bojkotowaniu szkół rosyjskich. Jako dyrektor Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Warszawie, a także Prezes Stowarzyszenia Uczestników Walki o Szkołę Polską, miał znaczący wkład w rozwój polskiego szkolnictwa. Był również organizatorem i wiceprzewodniczącym Kongresu Dziecka oraz współzałożycielem Fundacji Szkolnictwa Polskiego za Granicą. W 1937 roku pełnił rolę prezesa Towarzystwa Kolonii Letnich Publicznych Szkół Powszechnych w Łodzi, a także wiceprezesa łódzkiej Pielgrzymki Nauczycielskiej na Jasną Górę.

Życie prywatne

Był synem Stanisława Dobrowolskiego oraz Kamili z domu Bogusławskiej. Jego żoną została Maria z domu Klemborowska. Po zakończeniu życia ziemskiego, Stanisław Dobrowolski spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze 31A, na grobie oznaczonym jako TUJE, grób numer 8.

Oznaczenia

Stanisław Dobrowolski, jako wybitny nauczyciel, został odznaczony za swoje zasługi i osiągnięcia w dziedzinie edukacji oraz działalności społecznej. Jego wyróżnienia to:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1923),
• Złoty Krzyż Zasługi.

Publikacje

Oto zestawienie publikacji autorstwa Stanisława Dobrowolskiego, które szczególnie wywarły wpływ na rozwój edukacji i wychowania w Polsce. Jego prace obejmują szeroki zakres tematów związanych z procesem nauczania i pedagogiką.

• Poradnik przy wyborze zawodu: Rolnictwo, ogrodnictwo, leśnictwo, mleczarstwo, meljoracje rolne, miernictwo, z zapisu Władysława Pepłowskiego, 1914,
• Nauczyciel ludowy jako główny czynnik rozwoju szkolnictwa, Księgarnia M. Arcta, 1918,
• Nauczyciel jako główny czynnik rozwoju szkolnictwa powszechnego, Książnica Polska Towarzystwa Naucz. Szkół Wyższych, 1922,
• Rewolucja młodzieży szkolnej 1905 roku, Skład Główny w „Naszej Księgarni”, 1933,
• System klasowy i system pracowniany: (z doświadczeń w Liceum Krzemienieckiem), Warszawa 1934,
• Przygotowania do „Kongresu Dziecka”, 1937,
• W żołnierce i konspiracji: notatki z ocalałych szpargałów, wydawca nieznany, 1939,
• Wychowanie i wychowawca: rodzic – nauczyciel – mistrz, Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1948,
• Dobór młodzieży do zawodu nauczycielskiego, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1957,
• Struktury umysłów nauczycieli, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1959,
• Eksperymenty pedagogiczne w Polsce w latach 1900-1939, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1963,
• Szkoły eksperymentalne w Polsce, 1900-1964, Nasza Księgarni, 1966.

Powyższe publikacje są świadectwem zaangażowania Dobrowolskiego w rozwijanie i reformowanie edukacji w Polsce, odzwierciedlając jego przemyślenia oraz badania dotyczące metod nauczania i roli nauczycieli w społeczeństwie.

---

Oceń: Stanisław Dobrowolski (nauczyciel)

---