Jan Płaskociński


Jan Płaskociński, urodzony w 1919 roku w Puławach, a zmarły w 1993 roku w Warszawie, był postacią wyjątkową w polskiej sztuce. Jego twórczość artystyczna zaliczana jest do kategorii malarstwa naiwnym, co oznacza, że jego prace cechowała prostota oraz szczerość wyrazu.

Oprócz działalności artystycznej, Płaskociński był również aktywnym działaczem społecznym, angażującym się w różnorodne inicjatywy, które miały na celu wspieranie lokalnych społeczności. Jego życie i praca pozostawiają po sobie znaczący ślad w polskiej kulturze.

Życiorys

Jan Płaskociński wykazywał swoje artystyczne talenty już od wczesnych lat dzieciństwa, stając się samoukiem i amatorskim malarzem. Jego twórczość koncentrowała się głównie na technice olejnej, w której wyrażał swoje artystyczne wizje.

W czasie II wojny światowej Płaskociński służył jako żołnierz w Batalionach Chłopskich, biorąc udział w walkach w regionie lubelskim. To doświadczenie z pewnością wpłynęło na jego późniejszą twórczość, nadając jej głębi i kontekstu historycznego.

W październiku 1973 roku jego prace miały zaszczyt być prezentowane na wystawie „I naifs della Polonia”, która odbyła się w renomowanej galerii La Feluca w Rzymie. To wydarzenie z pewnością przyczyniło się do jego dalszej kariery artystycznej.

Kolejnym znaczącym momentem w jego życia artystycznego miała miejsce w 1994 roku, kiedy to jego dzieła zostały wystawione w Galerii Pro Arte Georgesa Kaspera w Szwajcarii. Te międzynarodowe wystawy niewątpliwie przyczyniły się do uznania jego talentu na arenie sztuki.

Twórczość

W początkowym okresie swojej działalności artystycznej Jan Płaskociński często sięgał po motywy związane z dziewczętami, co doskonale ilustruje jego obraz Koszykarki z 1959 roku. Z biegiem czasu jego malarskie dzieła przekształcały się, a w nich pojawiały się coraz bardziej złożone wątki, obejmujące tajemnicze postacie, wymyślne rośliny, stylizowane zwierzęta oraz ogrody, które odnosiły się do koncepcji raju.

Interesującym jest fakt, że prace Płaskocińskiego były inspiracją dla Jana Lenicy oraz Waleriana Borowczyka, którzy wykorzystali je w swoim krótkometrażowym filmie animowanym pt. Nagrodzone uczucie. Film ten zrealizowano w nowatorskiej technice repollero, polegającej na filmowaniu nieruchomych plansz.

Przypisy

  1. Borislav Bjelcic, Stefan Hohendal: Mit Herzblut Gemalt: Die Kunst Der Naiven. Katalog zur Ausstellung 27.03.2015 r. - 26.06.2015 r. Heidelberg: Museum Haus Cajeth, 2015. ISBN 978-3-00-048683-8.
  2. Nagrodzone uczucie. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi. [dostęp 03.05.2017 r.]
  3. Nagrodzone uczucie. Kino Iluzjon. [dostęp 03.05.2017 r.]
  4. Gorządek 2004 r.
  5. Kronika X-XII 1973. „Polska Sztuka Ludowa”. 28 (2), s. 131, 1974. Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk.
  6. Jackowski 1994 r., s. 176.
  7. Jackowski 1994 r., s. 180.
  8. Piwocki 1975 r.
  9. Giżycki 2014 r.
  10. a b c d e Altius.
  11. a b Płaskociński.

Oceń: Jan Płaskociński

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:22