Jacek Lenartowicz (aktor)


Jacek Lenartowicz, urodzony 13 września 1960 roku w Puławach, to znana postać na polskiej scenie artystycznej.

Jest on uznawanym aktorem teatralnym, filmowym, telewizyjnym i radiowym, a także cieszącym się popularnością prezenterem telewizyjnym.

Życiorys

Wczesne lata

Jacek Lenartowicz przyszedł na świat w Puławach, jednak przez pierwszą dekadę swojego życia mieszkał w Nałęczowie. W tym czasie jego mama była pracownikiem izby porodowej. W okresie dzieciństwa, jego marzenia skupiały się na zostaniu księdzem, a młody Jacek pełnił rolę ministranta w parafii św. Jana Chrzciciela. Po pewnym czasie, razem z rodziną, przeprowadził się do Lublina, gdzie uczęszczał do IX Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika. W 1983 roku zakończył studia na kierunku prawnym na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, po czym złożył aplikację sędziowską, której jednak nie ukończył, rezygnując po roku. W 1987 roku związał się z aktorstwem, kończąc studium aktorskie przy Państwowym Teatrze Żydowskim prowadzonym przez Szymona Szurmieja, gdzie zdobędzie umiejętności niezbędne w tym zawodzie.

Kariera teatralna

W latach 1984–1990 Lenartowicz był częścią zespołu warszawskiego Teatru Żydowskiego, gdzie zadebiutował rolą Hersza-Bera w spektaklu Pereca Hirszbejna „Ballada o ślubnym welonie” w 1990 roku, który reżyserował Szymon Szurmiej. Następnie, w okresie 1990–1992, występował w Teatrze Dramatycznym w Elblągu, grając w takich sztukach jak „Zemsta” jako Wacław, w „Don Juanie” Moliera oraz w „Porywaczach z Chantilly” jako Serge Migel. W 1992 roku miał okazję wystąpić w Operze Novej w roli Perczika w musicalu „Skrzypek na dachu” w reżyserii Artura Hofmana.

W Teatrze Północnym zagrał w musicalu Janusza Grzywacza „Pan Twardowski”, a w latach 1993–1994 występował w Operetce Warszawskiej w takich produkcjach jak „Piaf” oraz „Ania z Zielonego Wzgórza”. W Teatrze Syrena w Warszawie zagrał w „Sztukmistrzu z Lublina” oraz „Ławce rezerwowych” Marcina Kołaczkowskiego. Współpraca z Teatrem Komedia trwała od 1998 do 2010 roku. W musicalu „Złota kaczka” wystąpił jako wójt, a w komedii „Goło i wesoło” w reżyserii Arkadiusza Jakubika zagrał rolę Bernarda. Oprócz tego, występował w musicalach takich jak „Upiór w operze” i „Aladyn Jr.” w reżyserii Wojciecha Kępczyńskiego, oraz w „The Bricklin Musical” w Teatrze Old Timers Garage w Katowicach.

Kariera ekranowa

Pierwszym telewizyjnym występem Jacka Lenartowicza była rola taksówkarza Kurnickiego w dramacie kryminalnym Jerzego Łapińskiego „Zmowa” emitowanym w 1988 roku. W 1993 roku wystąpił we francuskim filmie wojennym „Wiatr ze wschodu” w reżyserii Roberta Enrico jako kapitan Walerian Klimienko. Jego kariera filmowa obejmuje także wiele mniejszych ról w takich produkcjach jak „Tylko strach”, „Łowca. Ostatnie starcie”, „Panna z mokrą głową” oraz „Edi”. Największą popularność przyniosła mu postać Dariusza Zemana w serialu „Samo życie” oraz Jan w serialu „M jak miłość”. Współpracował też z telepodiami takimi jak „Czterdziestolatek. 20 lat później” oraz „Dwa światy”. Udzielał się w teledyskach, w tym u Piotra Cugowskiego do piosenki „Kto nie kochał”. Poza tym, zajął się prowadzeniem teleturnieju „Gorączka złota”, a także zapowiedziami walk bokserskich. W 2014 roku uczestniczył w programie „Dancing with the Stars”, w 2020 roku pojawił się w „Star Voice. Gwiazdy mają głos”. Ponadto brał udział w kampanii społecznej „Wybieram 590 – sobota dla Polski” razem z Joanną Jabłczyńską, Maciejem Kurzajewskim oraz Anną Popek.

Życie prywatne

W 1993 roku Jacek Lenartowicz związał się małżeństwem z Aleksandrą, a ich rodzinę uzupełnia syn Eryk, który przyszedł na świat w 1994 roku. Po przeprowadzce do Australii w 1994, spędził tam pięć lat, w trakcie których prowadził lokal gastronomiczny, pracował jako pomocnik malarza oraz sporadycznie występował na scenie teatralnej. W 1999 roku doszło do rozwodu. Po powrocie do kraju zajął się prowadzeniem restauracji Bistro de Paris, która mieściła się w Teatrze Wielkim w Warszawie.

Właśnie w tym miejscu poznał swoją przyszłą żonę Katarzynę, studentkę prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Ich związek zaowocował trojgiem dzieci: synem Aleksandrem, który urodził się w 2004 roku, a także dwiema córkami – Niną, która przyszła na świat w 2007 roku i Leną, która urodziła się 24 kwietnia 2015 roku.

Filmografia

Oto szczegółowa filmografia Jacka Lenartowicza, znanego aktora, w której przedstawione są jego role w filmach i serialach od 1988 do 2022 roku:

  • 1988: Zmowa – taksówkarz Kurnicki, zięć Siejby,
  • 1992: Wiatr ze wschodu – kapitan Walerian Klimienko,
  • 1993: Tylko strach,
  • 1993: Łowca. Ostatnie starcie – policjant na motorze,
  • 1993: Człowiek z… – milicjant naprawiający malucha Ani,
  • 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później,
  • 1994: Panna z mokrą głową,
  • 1994: Oczy niebieskie,
  • 1994: Faustyna,
  • 1994: Jest jak jest – gangster,
  • 1995: Ekstradycja,
  • 1995: Prowokator – żandarm,
  • 1995: Dwa światy – Borin,
  • 1997–2007: Złotopolscy,
  • 2000: Sezon na leszcza,
  • 2002–2016: M jak miłość – Janek Zawadzki,
  • 2002–2005: Lokatorzy jako Krzysztof,
  • 2002: Edi – Brat I,
  • 2002–2007: Samo życie – Dariusz Zeman,
  • 2003–2004: Glina – goryl „Grubego”,
  • 2004: Camera Café – Wiktor,
  • 2004–2005: Oficer – policjant „Balon”,
  • 2005: Karol. Człowiek, który został papieżem – UBek aresztujący prymasa Wyszyńskiego,
  • 2005: Lawstorant – „Belfegor”,
  • 2005: RajUstopy – Jurij,
  • 2005: Boża podszewka II – Witalis, ochroniarz w biurze PUR-u,
  • 2005: Klinika samotnych serc – Bolesław Kot,
  • 2006: Palimpsest – Drugi,
  • 2006: U fryzjera – ochroniarz,
  • 2006: Niania jako Zieliński odc.31,
  • 2007: Odwróceni jako Gąsior,
  • 2008: Stygmatyczka (Scena Faktu Teatru Telewizji) jako oficer,
  • 2009: Doręczyciel jako Zyga,
  • 2010: Plebania jako przedsiębiorca Mariusz,
  • 2010: Prosta historia o miłości,
  • 2011, 2013: Pierwsza miłość – Ryszard Nowak,
  • 2014, 2017, 2019: Wataha – Michał Łuczak, były funkcjonariusz SG, przyjaciel Rebrowa,
  • 2015: Strażacy – brygadier Jerzy Kosmala,
  • 2018: Pułapka – Major,
  • 2018: Pan T. – Literat,
  • 2019: Kurier – Gajowy,
  • 2019: Będzie dobrze, kochanie – Waldek,
  • 2020: Wataha – Michał Łuczak,
  • 2021: Lokatorka – Edward Kowalski,
  • 2021: Pajęczyna – Rusłan w 2010 r.,
  • 2022: Mój dług – dowódca zmiany,
  • 2022: Marzec ’68 – Mieczysław Moczar.

Występy gościnne

Jacek Lenartowicz zrealizował wiele znaczących zadań w swojej karierze aktorskiej. Wśród jego występów gościnnych znajdują się liczne role w popularnych polskich serialach telewizyjnych. Oto przegląd jego gościnnych ról:

  • 1994: Panna z mokrą głową (odc. 3 i 6),
  • 1996: Awantura o Basię (odc. 4),
  • 1998: 13 posterunek – monter telefonu (odc. 25),
  • 2000: Dom – milicjant wzywany przez Jolę w sprawie kradzieży psa (odc. 24),
  • 2000: Przeprowadzki – Florek, kierowca w firmie Szczygłów (odc. 1),
  • 2002: Miodowe lata – sokista (odc. 122),
  • 2002: Kasia i Tomek – diler w salonie samochodowym (odc. 16), opiekun prostytutki Andżeliki (tylko głos; odc. 23),
  • 2004: Rodzina zastępcza – Tajniak (odc. 167),
  • 2005: Kryminalni – bandyta „Bazyl”, człowiek „Valeta” (odc. 24),
  • 2006: Niania – Piotr Zieliński, sąsiad Skalskiego (odc. 31),
  • 2006: Na dobre i na złe – Skurski, mąż Barbary (odc. 261),
  • 2007: Pitbull – sanitariusz (odc.10) (nie występuje w napisach),
  • 2009: Blondynka – Jacques Żak Morski „Bankomat” (odc. 1),
  • 2010: Ojciec Mateusz jako przedsiębiorca (odc. 43),
  • 2011: Czas honoru – Georg Kirsten (odc. 52),
  • 2011: Ranczo – Christian van der Well (odc. 61),
  • 2012: Ja to mam szczęście! – Hans Schmidt (odc. 20),
  • 2013–2014: Prawo Agaty – Tomasz Piotrowski (odc. 43 i 57),
  • 2013: To nie koniec świata – Tobiasz (odc. 7 i 11),
  • 2014, 2017: Komisarz Alex – Marian Brożek (odc. 56), Aleksander Przybysz (odc. 123),
  • 2017: Nieprzygotowani – Brunon Kąkol (odc. 19).

Jego wszechstronność w rolach i umiejętność wcielania się w różnorodne postacie sprawiają, że jest cenionym aktorem w polskiej telewizji.

Dubbing

Jacek Lenartowicz to niezwykle utalentowany aktor, który zdobył uznanie nie tylko w filmach na żywo, ale również w dubbingu. W jego bogatym dorobku artystycznym znajdują się liczne produkcje, w których odzwierciedlał swój talent głosowy.

  • 1987–1990: Kacze opowieści (nowa wersja dubbingowa),
  • 1996: O czym szumią wierzby – Jan Łasica,
  • 2005: Pingwiny z Madagaskaru: Misja świąteczna – Kowalski,
  • 2005: Madagaskar – Kowalski,
  • 2005: Czerwony Kapturek – prawdziwa historia,
  • 2005: Kurczak Mały,
  • 2005: Jan Paweł II – Lech Wałęsa,
  • 2006: Happy Feet: Tupot małych stóp – Boss Skua,
  • 2006: Pajęczyna Charlotty – Golly,
  • 2006: Sposób na rekina – Edek,
  • 2006: Gothic III,
  • 2006: Brzydkie kaczątko i ja – Frank,
  • 2006: Po rozum do mrówek – Mucha,
  • 2007: Rodzinka Robinsonów – Wujek Fritz, Ciocia Petunia,
  • 2007: Shrek Trzeci,
  • 2007: Na fali – Tank Evans,
  • 2008: Sam & Max: Sezon 1 – Bosko,
  • 2008: Madagaskar 2 – Kowalski,
  • 2008: Pingwiny z Madagaskaru – Kowalski,
  • 2008: Alone in the Dark – Theophile Paddington,
  • 2009: Killzone 2 – Mael Radec,
  • 2009: Dragon Age: Początek – Lord Harrowmont,
  • 2009: Wyspa dinozaura 2 – Otto, Barnaba,
  • 2010: Czarodziejka Lili: Smok i magiczna księga – Hieronim,
  • 2010: Madagwiazdka – Kowalski,
  • 2010: Mysi agenci – Stach,
  • 2011: Wiedźmin 2: Zabójcy królów – Troll spod Flotsam, Silnoręki, Odrin,
  • 2011: The Elder Scrolls V: Skyrim – Thrynn, Kapitan Aquilius, Bandyci, Korsarze, Najemnicy Czarnych Róż,
  • 2012: The Elder Scrolls V: Skyrim – Dawnguard – Asystent,
  • 2012: Madagaskar 3 – Kowalski,
  • 2015: Pingwiny z Madagaskaru – Kowalski,
  • 2016: Bociany – Hunter,
  • 2015: Wiedźmin 3: Dziki Gon – Albin Hart, Stjepan, Lotar, Sven, Franciszek Bedlam „Król Żebraków”, Podróżnik z tawerny Jorunda, Kupiec Scoia’tael,
  • 2020: Ghost of Tsushima – Khotun-chan,
  • 2021: A gdyby…? – Johann Schmidt / Czerwona Czaszka.

Bez wątpienia, jego wkład w świat dubbingu jest nieoceniony, zachwycając widzów różnorodnością ról i wyjątkową interpretacją postaci.

Przypisy

  1. „Zakochany Mickiewicz” – wyjątkowe widowisko w TVP2. Centrum Informacji TVP (online), 17.02.2021 r. [dostęp 21.02.2021 r.]
  2. a b Jacek Lenartowicz Pictorials. FamousFix. [dostęp 18.04.2021 r.]
  3. Anna Piątkowska-Borek: Jacek Lenartowicz: „Komedia to zawsze dużo wysiłku i potu na scenie”. głos24.pl, 25.11.2015 r. [dostęp 18.04.2021 r.]
  4. Star Voice. Gwiazdy mają głos. Radio Zet. [dostęp 29.02.2020 r.]
  5. Personalidade: Jacek Lenartowicz (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 28.10.2019 r.]
  6. Anna Jakubaszek: 70-lat UMCS. Znani absolwenci uczelni. „Kurier Lubelski”, 31.05.2014 r. [dostęp 18.04.2021 r.]
  7. „Rewia”, Kiedy Bóg drzwi zamyka to otwiera okno..., Nr 49/2 grudnia 2020 r. str. 36-37.

Oceń: Jacek Lenartowicz (aktor)

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:18