Kościół Świętego Józefa w Puławach

Budowa obecnego murowanego kościoła w stylu późnobarokowym rozpoczęła się w 1726 roku, kiedy to księżna Elżbieta Helena Sieniawska z rodu Lubomirskich zleciła jego projektowanie czeskiemu architektowi Franciszkowi Mayerowi. Prace budowlane zakończono w 1728 roku. Konieczne stało się wyposażenie liturgiczne nowo powstałej świątyni, które zrealizowano dzięki wsparciu rodziny Czartoryskich, dziedziców Włostowic od 1731 roku.

Rodzina ta szczególnie dbała o kościół, co zaowocowało obecnością marmurowej posadzki, a także chrzcielnicy w stylu rokokowym, stworzonej przez lokalnych rzeźbiarzy w 1755 roku. W 1801 roku Czartoryscy wzbogacili wnętrze świątyni o obrazy olejne namalowane przez Kazimierza Woyniakowskiego, ucznia Marcella Bacciarellego. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Świętej Rodziny, a na bocznych elewacjach zagościły wizerunki Św. Barbary i Św. Teresy z Avili, którym pozowały księżniczki Czartoryskie – Maria Wirtemberska i Zofia, córki Adama i Izabeli z Flemingów.

W 1817 roku do bocznych ołtarzy dodano obrazy przedstawiające Chrystusa niosącego krzyż oraz Matkę Bożą Karmiącą, namalowane „sepią” przez Zofię Kicką z Matuszewiczów. Ksiądz Józef Dobrzyński, będący proboszczem parafii od 1822 roku, zorganizował wspaniałą uroczystość konsekracji kościoła, która miała miejsce 29 października 1826 roku pod przewodnictwem biskupa lubelskiego Józefa Marcelego Dzięcielskiego.

W 1885 roku, po likwidacji kaplicy w pałacu Czartoryskich, do kościoła przeniesiono neogotyckie figury Dwunastu Apostołów. W 1900 roku, wnętrze świątyni przeszło renowację przeprowadzoną przez księdza Karola Dębińskiego, a ołtarz główny z piaskowca oraz cztery murowane ołtarze boczne, zostały wykonane przez warszawskiego artystę, malarza Stanisława Rudzińskiego.