Jakub Michał Frey

Nasza opowieść o Jakubie Michale Freyu rozpoczyna się w Warszawie, gdzie zdobył edukację średnią w konwikcie ojców pijarów, gdzie jego ojciec nauczał rysunku. Jego dalsza edukacja to studia na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, na którym w 1824 roku uzyskał tytuł magistra medycyny i chirurgii. Po ukończeniu studiów, objął stanowisko lekarza batalionowego 3 pułku ułanów, co wiązało się z przydziałem do szpitala Ujazdowskiego w stolicy.

W krótkim czasie awansował na lekarza sztabowego 8 pułku piechoty, gdzie kierował szpitalem wojskowym w Pułtusku. W roku 1830 uzyskał stopień doktora medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Jego życie zawodowe było ściśle związane z wydarzeniami historycznymi, brał bowiem udział w powstaniu listopadowym. W trakcie tego zrywu działał jako sztabslekarz, kierując szpitalem wojskowym w Pułtusku. Dnia 2 czerwca 1831 roku został odznaczony złotym krzyżem Virtuti Militari nr 1333, pełniąc funkcję lekarza 3. dywizji piechoty.

Po zakończeniu powstania, Frey osiedlił się w Pułtusku, a następnie przeniósł się do Raciąża, gdzie zajmował się praktyką prywatną. W 1834 roku wrócił do Warszawy, gdzie zajął stanowisko lekarza w Głównym Seminarium Duchownym, a trzy lata później został akuszerem m.st. Warszawy oraz lekarzem miejskim.

W życiu zawodowym Jakuba Michała Freya miał miejsce jeszcze jeden znaczący moment - w 1846 roku został dyrektorem Instytutu Położniczego. Od 1851 publikował coroczne sprawozdania dotyczące działalności instytutu w "Pamiętniku Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego", a w 1855 roku został wybrany na członka Cesarskiego Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego. W ciągu swojej kariery opublikował około 10 prac dotyczących położnictwa, regularnie publikując także w "Tygodniku Lekarskim". W 1851 roku wydał podręcznik zatytułowany "Zasady położnictwa czyli Wykład nauki i sztuki położniczej, mianowicie dla niewiast temu zawodowi poświęcających się". Dla środowiska medycznego był aktywnym członkiem egzaminatorem oraz członkiem honorowym Rady Lekarskiej Królestwa Polskiego.

W 1862 roku uzyskał szlachectwo w Królestwie Polskim, co było zasługą jego zasłużonej pracy. W jego życiu osobistym możemy wyróżnić dwie ważne kobiety. Pierwsza żona, Zofia Józefa Joanna Hoffman, zmarła w 1837 roku, miała z nim dwoje dzieci: Zygmunta i Amelię. Drugą żoną Jakuba była Maria Gertruda Szpecht, z której miał liczne potomstwo, w tym Władysława, Helenę, Czesława, Bronisława, Marię i Jadwigę.

Jakub Michał Frey zmarł 23 kwietnia 1865 roku w Warszawie. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 6/II/10, a jego pogrzeb odbył się z kościoła Św. Krzyża.